Spreek tekst Raad 4 september 2014 Transitie AWBZ naar WMO
Iedereen moet de zorg krijgen die hij of zij nodig heeft! dat is waar Hart voor Veghel voor staat! en waar het altijd voor zal blijven staan.
Het gesprek met cliënten. Waar wordt gekeken wat ze zelf kunnen, wat de sociale omgeving kan doen, en wat overgelaten moet worden aan de professionele zorg. is wat ons betreft in de basis een prima systeem is om er voor te zorgen dat iedereen de zorg krijgt die hij of zij nodig heeft. terwijl we tegelijkertijd er voor zorgen dat de zorg dichterbij de mensen komt door het op gemeente niveau te regelen en niet meer op landelijke niveau.
zoals we ook al in de commissie heb gezegd hebben wij natuurlijk ook onze zorgen. bijvoorbeeld over de onduidelijkheid rond de hoeveelheid geld die de gemeente krijgt om deze transitie te realiseren, de vraag hoe de gemeente kan controleren of ook inderdaad iedereen de zorg krijgt die nodig is en dat er niemand buiten de boot valt.
Hart voor Veghel begrijpt dat deze transitie een grote cultuurverandering betekent voor iedereen die hiermee te maken heeft. Zoals de wethouder al zei gaan we van „zorgen voor” naar „zorgen dat”, en dat betekent nog al wat. Niet alleen voor de organisaties die deze zorg verlenen maar ook voor de ambtenaren in dit huis en zelfs voor ons als raadsleden. en daarbij doel ik onder andere op de manier hoe hier over wordt gepraat. Zo hoor ik nog te vaak mensen die het over „uren zorg” hebben. terwijl, in het nieuwe systeem dat niet meer geldig is. Het gaat immers om de zorg die mensen nodig hebben en het is niet meer relevant hoeveel uur men daar aan besteed.
Ook hoor ik verhalen dat zorgverleners de Lump Sum financiering die we in dit nieuwe systeem gaan gebruiken, dat wil zeggen het feit dat een zorginstelling 1 bedrag per patiënt krijgt, ongeacht de hoeveelheid zorg die ze moeten leveren. Als smoes wordt gebruikt om bij mensen die veel zorg nodig hebben te waarschuwen dat hun zorg achteruit gaat. Ik neem als voorbeeld het Brabants dagblad van afgelopen zaterdag waar de suggestie wordt gewekt dat door deze financiering er 1,8 uur zorg per week per huishouden is, maar dat is niet waar. Zorgverleners moeten gewoon de zorg leveren die is afgesproken met de de client en de gemeente. hoe dat door de gemeente gefinancierd wordt mag daarin totaal geen rol spelen. Als de zorginstelling die zorg niet voor dat bedrag kan regelen dan moeten ze naar de gemeente terugkomen, want dat is dan een probleem tussen de de zorgverlener en de gemeente. maar zeker niet van de client en moet dus ook niet bij die client neergelegd worden. zij moeten immers de zorg krijgen die ze nodig hebben, zoals afgesproken.
Daarom wil Hart voor Veghel iedereen oproepen om duidelijk te communiceren over dit nieuwe systeem. Want hoe meer verkeerde of oude informatie we vertellen hoe meer verwarring er ontstaat bij de cliënten, en dat is iets wat niemand hier wil. zij hebben waarschijnlijk al genoeg om zich druk over te maken. het moet absoluut duidelijk zijn dat iedereen de zorg krijgt die hij of zij nodig heeft. alle andere vernieuwingen zijn vooral zaken die spelen bij de gemeente en bij de zorgverleners maar niets mogen afdoen aan de geleverde zorg.
Want ondanks al die veranderingen en onzekerheden is er voor Hart voor Veghel 1 principe wat recht overeind blijft staan. Dat is: „iedereen krijgt de zorg die hij of zij nodig heeft”
